Substancje nieorganiczne w kosmetykach.
Substancje nieorganiczne w kosmetykach.
Czym jest związek nieorganiczny? To wszystkie związki chemiczne niebędące związkami organicznymi, tj. takie, które nie zawierają atomów węgla oraz nieliczne najprostsze związki węgla tradycyjnie zaliczane do związków nieorganicznych. W zależności od obranego kryterium związki nieorganiczne można podzielić na:
- związki dwuskładnikowe,
- związki wieloskładnikowe,
- związki poszczególnych pierwiastków.
W kosmetykach znajdziemy następujące surowce kosmetyczne pochodzenia nieorganicznego:
Woda – to najbardziej podstawowy związek chemiczny na Ziemi. Woda w kosmetykach pełni funkcję rozpuszczalnika, który wpływa na konsystencję produktu. Jest również nośnikiem substancji aktywnych w niej rozpuszczalnych. Woda może być również składnikiem aktywnym, jeśli jest wykorzystywana woda termalna to woda lecznicza, pochodząca z warstw leżących głęboko osadzonych pod ziemią. Sama woda termalna wykorzystywana jest do różnego rodzaju zabiegów wodnych, można ją także stosować do kąpieli, okładów. Mogą być również wykorzystywane wody kwiatowe, czyli hydrolaty kwiatowe. Są to produkty otrzymywane przy destylacji z parą wodną całych roślin bądź tylko ich części. Woda kwiatowa może być używana, jako tonik bądź, jako mgiełka do ciała w upalne dni.
Kwas borowy inaczej kwas borny jest to substancja stała, krystaliczna. W kosmetykach stanowi substancję konserwującą kosmetyk. Substancja, której zadaniem jest uniemożliwienie przetrwania i rozwoju drobnoustrojów chorobotwórczych w czasie przechowywania produktów. Dzięki właściwościom bakteriobójczym niweluje również przykry zapach, np. stóp, dlatego często jest spotykany w kosmetykach do pielęgnacji stóp. Wodny roztwór kwasu bornego ma odczyn lekko kwaśny. Dlatego pełni funkcję regulatora pH w kosmetykach, kwas borny służy jako substancja zakwaszająca, ściągająca i dezynfekująca w kremach boro glicerynowych.
W przemyśle kosmetycznym bardzo często wykorzystuje się pierwiastki chemiczne, ich zadaniem jest podniesienie skuteczności działania danego kosmetyku. Najczęściej występującymi pierwiastkami w kosmetykach są: siarka, chlor, węgiel i złoto.
Siarka – najbardziej rozdrobnioną i aktywną formą jest tzw. siarka koloidalna najczęściej stosowana jest do produkcji zasypek, maści oraz płynów na choroby skórne. Oprócz siarki koloidalnej stosowana jest biosiarka. Jest to siarka koloidalna zawieszona w oleju rycynowym, bywa stosowna w szamponach przeciwłupieżowych oraz kosmetykach przeciwtrądzikowych.
Chlor w postaci gazowej lub chlor rozpuszczony w wodzie działa bakteriobójczo i dezynfekująco.
Węgiel – obecnie bardzo chętnie wykorzystywany do produkcji masek kosmetycznych z węgle aktywnym, które łagodzą podrażnienia skóry, zamykają ujścia mieszków włosowych. Skóra jest promienna i pełna blasku. W kosmetykach kolorowych jest wykorzystywany grafit, jest to minerał miękki i łatwo ścieralny. Dodaje się go do przyciemniania pigmentów w kosmetykach.
Złoto – coraz częściej stosowany surowiec kosmetyczny. Mikrocząsteczki czystego złota zawarte w mleczku, toniku, kremie czy w żelu przyczyniają się z jednej strony do bardziej intensywnej stabilizacji funkcji skóry, z drugiej powodują uwalnianie z niej obciążających ją substancji. Skóra jest jasna i robi wrażenie odmłodzonej, ponieważ złoto posiada własności załamywania światła na powierzchni skóry. Preparaty ze złotem zawierają często pierwiastki brakujące w skórze np. żelazo, mangan, miedź, a także kolagen, mukopolisacharydy zawierają dodatkowo aktywny tlen, przez co stymulują procesy regeneracyjne komórek.
Bentonit – jest to skała osadowa, która zawieraj jony sodu i magnezu. W kosmetyce stosowany jest bentonit występujący pod nazwą handlową „Bentone”. W preparatach kosmetycznych pełni następujące funkcje: jako emulgator i stabilizator zawiesin oraz emulsji w mydłach środkach kąpielowych np. żelach, maseczkach i okładach., jest zagęstnikiem kremów, pudrów i maseczek kosmetycznych. Bentonit jest też czynnikiem chłonnym i absorbującym w pudrach.
Kaolin jest to minerał, który powstaje podczas wietrzenia skał zawierających skalenie. Ich głównym składnikiem jest kaolinit, który po zmieleniu tworzy pylisty proszek, jest on nierozpuszczalny w wodzie, etanolu, tłuszczach. Wykazuje właściwości ściągające i przeciwzapalne. Wykazuje silne właściwości adsorpcyjne. Kaolin stosowany jest w kosmetyce jako podstawa pudrów, środek czyszczący w pastach do zębów, maseczkach oczyszczających i ściągających, w mydłach i środkach piorących, jako proszkowy emulgator. Co ciekawe Kaolin jest również stosowany, jako podstawa przy produkcji szminek.