DZIAŁANIE PROMIENI SŁONECZNYCH NA SKÓRE
DZIAŁANIE PROMIENI SŁONECZNYCH NA SKÓRE. Pozytywne i negatywne skutki ekspozycji na słońce.
Słońce to największe źródło energii, jest podstawą życia na ziemi. Korzystne jak i nie korzystne efekty działania słońca na organizm człowieka związane są z promieniowaniem elektromagnetycznym przez nieemitowanym. Część promieniowania elektromagnetycznego emitowanego przez słońce i docierającego do powierzchni Ziemi obejmuje promieniowanie podczerwone, światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe. Promieniowanie UV (100–400 nm.), światło widzialne (400–800 nm.), podczerwień (promieniowanie cieplne, 800 nm.–100 μm).
W obrębie ultrafioletu wyróżnia się 3 pasma:
- UVA (tzw. bliski nadfiolet – 320–400 nm.),
- UVB (tzw. promieniowanie Dorno – 280–320 nm.),
- UVC (200–280 nm.)
oraz dodatkowo
- promieniowanie Schumanna (poniżej 200 nm.), które jest intensywnie pochłaniane przez tlen i odpowiada za fotoutlenianie azotu w górnych warstwach atmosfery. Dzięki warstwie ozonowej, do powierzchni Ziemi dociera jedynie UVA i część UVB. Ilość padającego na skóry promieniowania słonecznego zależy od pory roku i dnia, szerokości geograficznej i pogody (stopień zachmurzenia, wiatr), znaczenie ma również ubranie oraz miejsca pobytu.
Promieniowanie słoneczne, które dociera do powierzchni Ziemi działa na zwierzęta i człowieka zarówno korzystnie, jak i szkodliwie. W niskich dawkach działają pozytywnie na organizmy żywe, a w wysokich są szkodliwe dla zdrowia ludzi.
Pozytywny wpływ promieniowania słonecznego Słońce poprawia nastrój przez podniesienie poziomu endorfin produkowanych w mózgu, wpływa korzystnie na naszą aktywność i samopoczucie. Pobudza gruczoły wydzielania wewnętrznego i neuroprzekaźniki w mózgu, zwiększa zdolność czerwonych krwinek do przenoszenia tlenu, obniża spoczynkowe tętno, podnosi napięcie mięśnia sercowego i wzmaga jego wydajność. Jednym z korzystniejszych efektów działania promieniowania UVB na skórę jest synteza witaminy D3. Odgrywa ona podstawową rolę metabolizmie wapnia, zwiększając wchłanianie jelitowe, stymulując tworzenie i mineralizację tkanki kostnej. Ponadto pełni ona ważne funkcje regulacyjne. Ogranicza rozwój nowotworów zwłaszcza jelita grubego i sutka. Dla procesu syntezy witaminy D3 ważne jest promieniowanie UVB o długości fali 280 nm. Już 15 minutowe przebywanie dzienne na słońcu z odkrytą buzią i dłońmi wystarczy do wytworzenia odpowiedniej ilości witaminy D3. Kolejny pozytywny efekt ekspozycji na promieniowanie UVB to wzrost odporności skóry w zakresie jej zdolności do przyjmowania następnych dawek UV. Jest to efekt uaktywnienia produkcji melaniny, pełniącej funkcję naturalnego filtra przeciwsłonecznego.
Działanie promieniowania ultrafioletowego wykorzystuje się również w terapii wielu schorzeń Skóry. Dermatozy, dobrze reagujące na światło, to: łuszczyca, atopowe zapalenie skóry, bielactwo, przyłuszczyca, liszaj płaski, przewlekłe choroby alergiczne.